Tworzenie stron

niczym malowanie obrazów.

zasłyszane gdzieś

Serdecznie witam na „Make Page”

Właśnie tutaj tworzę strony internetowe. Takie, które chciałby zobaczyć Klient. Jakie Ty sam chciałbyś zobaczyć. Dla Ciebie. W przystępnej cenie.

Moja oferta obejmuje głównie proste strony - „wizytówki”. Na przykład podobne do tej, którą właśnie oglądasz. Takie wirtualne miejsca tworzę między innymi w Bootstrapie.
A jeśli dodatkowo posiadasz dane (np. z Głównego Urzędu Statystycznego albo inne) i chciałbyś je przedstawić graficznie na swojej stronie, to chętnie się tego zadania podejmę.

Przykłady, w których wizualizuję wybrane dane GUS i z innych źródeł są pokazane w sekcji „Realizacje”. Zapraszam do zapoznania się z nimi.

Cennik:

Strona „wizytówka”

Ceny zaczynają się już od:
710 ,00 zł

Aktualizacja „wizytówki”

Ceny zaczynają się już od:
18 ,00 zł

Strona z wizualizacją danych

Ceny zaczynają się już od:
999 ,00 zł

Tworzenie drzew genealogicznych

To tylko:
50 ,00 zł/rok
Bliżej z ofertą zapoznasz się na famtree.pl

Gwarancja satysfakcji albo zwrot pieniędzy. Jeżeli zakupiona u mnie strona nie spełni Twoich oczekiwań po prostu nie opublikujesz jej, a ja zwrócę Ci pieniądze. Warto sprawdzić? W razie czego nic nie tracisz.

Na dzień dzisiejszy nie tworzę w Wordpressie ani innym systemie CMS. Dlatego każda późniejsza zmiana wyglądu lub treści strony wymaga aktualizacji przeze mnie.

Realizacje

Kim jestem...

Nazywam się Kuba i z zamiłowania tworzę strony internetowe. Te prostsze, jak wizytówki i te bardzej skomplikowane, które wymagają programowania.

Oprócz mojej wielkiej miłości do komputerów lubię wszelką aktywność fizyczną. Z tych bardziej niecodziennych żeglarstwo i narty, a z tych prozaicznych rower lub pływanie.

Miłośnik Beskidu Śląskiego i Żywieckiego. Poniżej parę zdjęć z miejsc gdzie ładuję swoje akumulatory.

Technologie, które wykorzystuję to: HTML5, CSS3, jQuery, PHP, MySQL, D3.js, Bootstrap.

Aktualnie nie tworzę w Wordpressie, aczkolwiek jeżeli będzie takie zapotrzebowanie - poszerzę swoją ofertę.

Jeżeli chcesz mieć własną stronę w internecie lub potrzebujesz prostej porady jak takową stworzyć, odezwij się do mnie.

Kontakt

Leksykon

Język HTML, CSS, JavaScript

Chcąc tworzyć strony internetowe bardziej profesjonalnie, należy zacząć naukę właśnie od tych języków. Można wprawdzie korzystać z dostępnych prostych kreatorów, jednak takich stron nie będzie można dostosować do potrzeb bardziej wymagającej osoby.
Z tej wspaniałej trójki, którą wymieniłem jedynie JS jest językiem programowania. HTML to język znaczników, a CSS stylów. HTML odpowiada za układ strony. W tym języku i za pomocą takich znaczników jak np. <p>, czy <div> oraz ich kolejności definiujemy strukturę strony. Element <p> jest akapitem, w którym zawrzemy jakiś tekst. A <div> takim kontenerem, czyli elementem, w którym możemy umieścić inne elementy, np. <p> - akapity.
Dzięki CSS określimy wygląd strony. Tutaj zdecydujemy czy np. tekst akapitu ma mieć kolor czerwony, czy niebieski. W tym miejscu określimy też kolor tła akapitu, np. na żółte.
JavaScript odpowiada za logikę, czyli za to jak strona zachowa się pod wpływem działania użytkownika. Możemy np. dodać przycisk i przy pomocy JS określić sposób reakcji przycisku na kliknięcie. Powiedzmy, że po naciśnięciu przycisku kolor tekstu akapitu <p> zmienia się z czerwonego na biały, a jego tło na granatowe.
Dzięki wykorzystaniu tych trzech języków uzyskujemy synergię struktury, efektów wizualnych i interaktywnych.

Model DOM

Przeglądarka analizując składnię dokumentu HTML tworzy w pamięci reprezentację wszystkich elementów na stronie. Model DOM to właśnie ta reprezentacja. Ma on postać struktury drzewa, a każdy element strony jest reprezentowany przez węzeł. Ten o poziomie najwyższym to <html> W nim znajdują się węzły <head> i <body> Poniżej nich zlokalizowane są węzły podrzędne, które z kolei mają swoje węzły podrzędne itd.

Jednostki px, em, rem

Przez określenie wielkości w tych jednostkach definiujemy wartość różnych właściwości. Np wielkość czcionki, grubość obramowania, wielkość wypełnienia czy marginesów.
Jednostki px to piksele i są to jednostki bezwzględne. Innymi słowy 10px będzie zawsze tym samym rozmiarem.
Em i rem to jednostki względne. To oznacza, że zmieniają się w zależności od innych czynników. Na przykład rozmiar marginesów 3em elementu div będzie zależał od rozmiaru czcionki tego elementu (jeżeli czcionka ma rozmiar 10px to margines wyniesie 3*10=30px). A co, jeśli to czcionka ma wymiar 3em? Wtedy bierze się pod uwagę wielkość czcionki elementu nadrzędnego i względem niej oblicza się rozmiar czcionki elementu podrzędnego.
Jednostki rem łączą zalety jednostek px i em. Są one względne nie wobec bieżącego elementu div, ale względem elementu głównego. Zatem niezależnie od miejsca zastosowania wartości 2rem, zawsze będzie ona miała rozmiar dwukrotnie większy niż rozmiar czcionki elementu głównego.

Parę słów o flexboxie

Aby napisać coś o flexboxie należy najpierw wspomnieć o modelu pudełkowym i właściwości box-sizing.
Model pudełkowy odnosi się do ułożenia elementów w kontenerze. Ten kontener - najczęściej element div - jest właśnie takim „pudełkiem”.
Właściwość box-sizing może przybierać wartość box-border lub box-content, która jest wartością domyślną.
Dla box-content granice „pudełka” obejmują tylko jego treść. Przy wartości box-border „pudełko” oprócz treści obejmuje jeszcze wypełnienie i obramowanie.
Flexbox jest modelem pudełkowym, a jego zastosowanie powoduje, że kontener staje się elastyczny, tak jak jego elementy podrzędne. Kontener zajmuje całą dostępną szerokość, a jego elementy układają się w linii. Umożliwia to dużo łatwiejsze definiowanie układu strony niż przy pomocy wcześniej stosowanych elementów pływających. A przez to, że elementy są elastyczne to we właściwy sposób reagują także na zmianę wielkości okna przeglądarki. Strona staje się responsywna i odpowiednio wyświetla się np. na telefonach.

Zmienne i tablice

Zmienną w dowolnym języku programowania można porównać obrazowo do pudełka, które przechowuje jakąś informację. Zmienne podlegają modyfikacjom: można przypisać im nową wartość, zaktualizować lub usunąć. Wykorzestuje się je także w w bazach danych. Przykładowo, jeżeli chcesz wypożyczyć jakąś książkę z wirtualnej czytelni, wybierasz ją i jej identyfikator jest przypisywany do zmiennej. Następnie wartość zmiennej jest zapisywana w bazie danych np. w tabeli "Wypozyczenia" łączącej identyfikator czytelnika z identyfikatorem wypożyczonej książki. W ten sposób, system pamięta co, ile i kiedy wypożyczyłeś.
Tablice, posługując się dalej metaforami, są jakby zbiorami takich pudełek. Bo co, jeżeli jednocześnie chciałbyś wypożyczyć kilka książek? Przy każdej wypożyczonej pozycji musiałaby być tworzyć nowa zmienna. Dzięki tablicom system nie musi tego robić. Dlaczego? Ponieważ tablice są dużo prostsze w użyciu niż zbiory zmiennych dotyczące tego samego obiektu - w tym wypadku książki. Użycie zmiennych można też porównać do stosowania oddzielnych kartek papieru, a tablic do segregatorów. Oczywiście w pewnych sytuacjach pojedyncza kartka będzie wystarczająca. W innych - lepiej użyć segregatora.